Ne yazacağını bilemezsin bazen. Aklından binlerce şey
geçerken tek bir telefon seni boşluğa düşürmeye yeter… Onun yanındayken hızlıca
akıp giden zaman nasıl olur da o yokken biraz olsun geçmez. Onu beklerken su
gibi akıp giden günler, onu göremeyeceğini bildiğinde neden çakılır kalır
olduğu yere?
Hiç insanın kalbi acır mı özlemekten? Acırmış. Sormazlar mı
sen ne zaman bu kadar sevdin diye, ne zaman bu kadar onunla bir oldu diye insana?
Açıklayabilir misin, hayır… Hangi ara aylar geçmiş sen de bilemezsin çünkü. Sorsalar her anı eksiksiz anlatırsın gözlerin ışıldayarak ama hissettiklerini anlatabilecek kelimeleri yine bulamazsın.
Çünkü her şey onunla güzel dersin kendi kendine. Ne düşünsen
kenarında köşesinde değil tam ortasındasınızdır ikiniz birden.
Ve böyle zamanlarda kalakalırsın. Canın hiçbir şey istemez,
yediklerin tat vermez, boş boş bakarsın duvarına. Bir yazıyı bile bitiremezsin.
Nasıl sevgini anlatacak kelimeleri bulamıyorsan, özlemini de anlatacak
kelimeleri bulamazsın.
Ama bilirsin aklınız bir, kalbiniz bir. Bu da yeter, mi?
..
Yetmez, çünkü...
Çünkü her şey onunla güzel!
db
