Gittin ya, gelme...

Ah be insan! Ne çok söz kaldı içimde bir bilsen… Ne çok his kaldı gözlerimde bakılıp da anlaşılmayı bekleyen… Görür müsün artık? Dokunur musun en içime yeniden? Cesaretin var mı, yüzün var mı yeni baştan bakmaya bana! Olmasın, olmamalı artık. Yıktığın bir ben var en ücra köşelerde saklanan, bulamazsın artık sen onu…

Defalarca kendimi durdurmadım mı sanıyorsun? Zoraki gülüşlerle kaçmadım mı etraftan… Duymaya, görmeye tahammülüm kaldı mı? Her defasında ‘dayanamam artık’ derken her defasında bir kez daha bir zoruna dayanmadı mı bu yürek?

Hepimizin yaşamaya hakkı var, haklısın ama çok mu istediğim senden be çocuk? Benim gözümün önünde yaşama, ne olur? N’olursun… Yapma artık.

Her gelişinde yıkıp gitmeye ne hakkın var, hem kendine hem bana acımaz mısın hiç? Acı…

Son bir isteğim var belki en içimde, gelirsen tutamam kendimi, korkuyorum n’olur gelme…

Kulaklarım unutsun sesini, gözlerimden silinsin yüzün ve rüyalarımdan çıksın o en değer verdiğim sen!

Çok şey mi istiyorum, cevap ver?

Ya da sus, neden mi?

Sen şimdi gittin ya bırakıp beni,

Gelme artık, dayanamam çünkü…

                                                                                                   db