Hangimiz görebildik ki Şirinleri?

Her kalp kırılışında aynı yere dönmekten öyle sıkılmıştı ki zavallı kalbim artık acıları hissetmemeye başlamıştı sanırım. Kaşları çatık mı gözünde yaş akıyor mu bilmez olmuştu. İçinden sürekli bir şeyler koparılıyordu ve artık canı acımaz olmuştu. Alıştım diyordu içten içe, elbet diyordu elbet koparacak hiçbir şey kalmayacak o zaman görecekler günlerini. Kalpsizliğimden isyan edecekler ancak onu yok eden yine onlar diyordu...

İçten içe acıyordum kalbime, aslında kendime!

Bu kadar canımı acıtmalarına ben mi izin veriyordum? Vursunlar vurabildikleri kadar mı diyordum. Bu yüzden mi oluyordu tüm bunlar anlamıyordum. Bu yüzden başkasına kızamıyor kızsam dahi sonra onu kırdım diyerek kendime daha fazla kızıyor nefret doluyordum kendi kalpsizliğime!

Zorla güler zorla ağlar olmuştum. Ne kalbim beni dinliyordu ne beynim. Hepsi kendi bildiğini yapıyor, kimi zaman birbiriyle çelişkiye düşüp savaşıyor kayıplar veriyor kimi zamansa büyük bir tutarlılık içinde anlaşıyorlardı. Bu beni daha çok yıpratıyor kendime acımam için daha fazla sebep yaratıyordu. Acımak da değildi benimki aslında nefretti sanırım. Bu ben olamam diyordum ben böyle biri değildim ne oldu diyordum. Ağlamak istiyordum kalbimi temizlemek için ama olmuyordu. Gözümden akmıyordu o saf yaşlar. Artık onlar dahi kalmamıştı içimde diyor daha da iğreniyordum içimdeki karanlıktan...

Ardıma dönüp bakmak istemiyordum artık. Her şeyi bırakıp uzaklara çok uzaklara kaçmak istiyordum yalnızca. İçimdeki karanlığı, kırmış olduğum ve beni kıran herkesi, sevdiklerimi, nefret ettiklerimi. Her şeyi ,herkesi bırakıp kaçmak, tek düşünebildiğim bu olmuştu son zamanlarda. Ama elimden gelmiyordu hiçbir şey. Dünyanın bütün ipleri elimi kolumu bağlamış bütün açılmaz düğümleri atmışlardı bedenime...

Ne sesim duyuluyordu artık ne de bedenim gözüküyordu bakıldığında. İyi bir çocuk olursak şirinleri görürsün derlerdi ve biz hiçbir zaman göremezdik ya şimdi düşünüyordum bedenimi görmek de şirinleri görmekle aynı şey miydi yoksa? Artık o da mı görülmeyecek bir hayal ürünü olmuştu? 

İster bağır ister kız ister sev ister tut ister terk et!

 Bu kadar kolaydı belki de her şey….

db